Ondanks dat ik schreef dat ik niet gedemotiveerd mocht raken door een tussenweging is die weging me dit weekend toch niet in de koude kleren gaan zitten. Ik was onrustig, snel geprikkeld en dit alles heeft me ertoe gezet dat ik ‘m van het weekend dan toch besteld heb. Mijn ‘slimme’ weegschaal. Na veel uitzoekwerk en reviews lezen ben ik uitgekomen op een Yunmai. Deze kan ook gekoppeld worden aan de Fitbit app, wat ik wel interessant vindt, want dan heb ik alles bij elkaar. Deze kerst heb ik namelijk een Fitbit gekregen. Ik heb hem tot nu toe vooral ‘s nachts gedragen omdat ik het erg interessant vindt dat hij precies laat zien welke deel diepe slaap en lichte slaap is en hoe vaak je wakker bent geweest, of dat nou bewust of onbewust is. Ik heb een heel fijn gewoon horloge, dus overdag dragen deed ik eigenlijk niet. Maar als de weegschaal binnen is ga ik de Fitbit meer dragen, zodat ik een beter totaalplaatje kan vormen.
Donderdag staat er weer een gesprekje met Kim op de planning. Ook buiten de gesprekjes om staat ze voor me klaar, dus heb ik even heel hard ‘HELP’ geroepen toen ik m’n dip voelde aankomen. Ze vroeg me voor de komende dagen m’n voeding bij te houden zodat we daar donderdag naar kunnen kijken. Dus dat probeer ik nu braaf te doen. Wat nog best lastig was in het weekend, moet ik heel eerlijk bekennen. Als ik thuis ben kan ik alles eten wat los en vast zit. Op kantoor is dat beter te doen, dan kan ik toch alleen maar eten wat ik meegenomen heb. Zo lang ik maar van de snoeppot af blijf.
Vandaag heb ik m’n eigen bericht van afgelopen vrijdag ook weer even teruggelezen en moet zeggen dat dat me geholpen heeft om weer uit m’n dip te komen. Wat me daarna een NOG beter gevoel gaf, want dat is ook waarom ik alles op schrijf, voor mezelf en voor anderen.
Nu is het weer tijd voor de welbekende ‘schop onder m’n kont’ en gewoon verder gaan waar ik gebleven was. Vanavond is het, kids naar bed, sportkleding aan en Knallen!